ข้อแก้ตัวสำหรับการเป็นผู้ใหญ่

ไม่ใช่ทั้งหมดที่ฉันคิดว่ามันจะเป็น

การเป็นผู้ใหญ่ไม่ได้/ไม่มี/จะไม่ง่ายในทุกช่วงของชีวิตที่คุณพบว่าตัวเองคิด ฉันอายุน้อยกว่า 30 ปี แต่ดูเหมือนมีชีวิต อร๊าก!!!! ใช่ มันรู้สึกเหมือนกับคำอุทานของฉันที่อาจฟังสำหรับคุณ ฉัน ใช้ชีวิตอย่างเป็นผู้ใหญ่มาโดยตลอด เห็นได้ชัดว่าเป็นสาเหตุของความเงียบในการเขียนที่ยาวนานของฉัน

รอ!!! คุณใฝ่ฝันที่จะเป็นผู้ใหญ่ในช่วงวัยรุ่นด้วยหรือไม่? ก็ได้ค่ะ แต่จำไม่ได้ว่าอายุเท่าไหร่ ตอนนี้เธอ (ตัวฉันในวัยทีน) รู้สึกอย่างไรกับการมีชีวิตอยู่ในฐานะผู้ใหญ่ก่อนที่คุณจะกลายเป็นผู้ใหญ่? ใช่ ฉันคิดว่าฉันกลายเป็นคนมาก่อนแล้ว แม้ว่าฉันจะไม่รู้อายุในอุดมคติที่จะเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่ก็ตาม คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วหรือยัง

โอเคกับการโวยวายของฉัน ฉันไม่สามารถเปลี่ยนสถานะปัจจุบันของฉันเป็น “ผู้ใหญ่” ได้ ฉันทำได้แค่อยู่กับมัน

ฉันจำเหตุผลต่างๆ ไม่ได้มากมายว่าทำไมตัวฉันวัยรุ่นถึงอยากเป็นผู้ใหญ่ ชอบเหตุผลที่ตลกและไร้สาระเช่นนี้เมื่อฉันคิดถึงพวกเขาตอนนี้ ฉันมีเหตุผลเช่นนี้เพียงลำพังในขณะที่ยังเป็นวัยรุ่นอยู่หรือไม่? มาสนุกกับเหตุผลบางประการที่ว่าทำไมวัยรุ่นของฉันจึงอยากเป็นผู้ใหญ่

ดังนั้นฉันจึงต้องการตัดสินใจทั้งหมดที่ฉันทำด้วยตัวเองตอนนี้จึงกลายเป็นผู้ใหญ่ แค่ตัดสินใจว่าจะไปที่ไหน เวลาไหน กับใคร จะใส่ชุดอะไร กินอะไร พูดอย่างไร/เมื่อไร คาดเดาอะไร? ฉันยังคงทำสิ่งเหล่านี้ไม่ได้โดยไม่ได้รับอนุญาต แล้วทำไมต้องเร่งรีบ ฉันไม่สามารถจินตนาการและยอมรับว่าฉันนำสิ่งนี้มาสู่ตัวเอง? คุณเกี่ยวข้องหรือไม่?

ฉันเดาว่าตัววัยรุ่นของฉันอาจเคยคิดว่า "ฉันจะเป็นอิสระและอยู่คนเดียวเมื่อฉันโตขึ้น" ใครสามารถแจ้งเธอว่าเธอยังอาศัยอยู่กับแม่ของเธอ? เสรีภาพที่กำหนดโดยที่พักไม่มีอยู่ในความสำเร็จในชีวิตของฉัน ฉันอาศัยอยู่ไกลบ้านเนื่องจากไปโรงเรียน ( ทุนการศึกษานานาชาติ ) ทำงานภาคสนาม (ลา งาน ) หรือฉันแต่งงานแล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะได้รับอนุญาตให้อยู่/อยู่/เช่าด้วยตัวเอง ตัววัยรุ่นของฉันเองไม่เข้าใจขอบเขตของ “ความปลอดภัย” ของครอบครัวเธอจริงๆ ฉันแน่ใจว่าเธอไม่ได้ ใครก็ได้ ช่วยอธิบายให้เธอฟังหน่อย  

โอ้ ว้าว เธออยากมี/ทำเงินเพื่อใช้โดยไม่มีข้อจำกัดด้วย อะไรทำให้เธอคิดว่าผู้ใหญ่มีเงิน? ใช่ ฉันได้รับเงินและมีเงินเพียงเล็กน้อย แต่ฉันหาเงินไม่ได้ ในด้านของฉัน วัยผู้ใหญ่ไปพร้อมกับความมั่นคงทางการเงิน ดังนั้นทุกคนจึงดึงและเรียกร้องเมื่อจำเป็น น่าเสียดายสำหรับเธอ ฉันไม่ได้ทำหรือมีเงิน และอ้อ มีข้อจำกัดทางอ้อมที่เรียกว่าแรงกดดันจากครอบครัวและ "ความรับผิดชอบ"

เราทุกคนต่างก็เคยถูกบดขยี้ในวัยเด็กและปรารถนา (แบบเด็กๆ) ที่จะอยู่กับพวกเขา รอ! จริงเหรอ? ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ที่ไหน ตอนนี้เขาทำอะไรอยู่ เขาอยู่กับใคร ฉันไม่ต้องการอยู่กับเขาร้อยเปอร์เซ็นต์ใครขอให้เธอเติบโตด้วยเหตุผลที่คิดโบราณ เธออาจจะชอบเขา แต่ฉันไม่ชอบแล้ว มีใครขอให้เธอมีเขาและให้ฉันเลิกเป็นผู้ใหญ่ได้ไหม?

ฉันต้องการคุยกับตัวเองในวัยทีนสำหรับเหตุผลที่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่เหล่านี้ที่อยากเป็นผู้ใหญ่รวมทั้งต้องการถูกเรียกว่าเป็นผู้ใหญ่ อย่างเอาจริงเอาจัง มันไม่สมเหตุสมผลเลย ใครอยากแบกรับความรับผิดชอบ? เป็นอะไรที่สนุกมากที่ถูกเรียกว่า Bikurli (แปลว่า "ลูกคนโต" - คำแปลโดยตรงของ "ผู้ใหญ่" ในภาษาพื้นเมืองของฉันคือ Dagbani) สำหรับข้อมูลของเธอ ฉันถูกเรียกว่าเป็นผู้ใหญ่เมื่อมีปัญหาหรือละเลย "ความรับผิดชอบ" ของฉันเท่านั้น และนี่ ฉันรักที่ถูกเรียกว่าเด็ก มันทำให้ฉันรู้สึกได้รับการปกป้องและได้รับการดูแล

ฉันเหนื่อย! คุณหรือไม่? เป็นผู้ใหญ่สนุกไหม? ฉันไม่คิดว่ามันเป็น อะไรคือข้อแก้ตัวของคุณที่อยากจะเป็นผู้ใหญ่? ขณะที่คุณกำลังคิดหรือจดบันทึก ให้หายใจเข้าลึกๆ จิบน้ำ และยิ้ม เพราะเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่มีอะไรสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้นได้ ฮ่าๆ. คุณมีความสำคัญ