การเรียกชื่อเป็น … ไม่เลว?

ชื่อและความแตกต่างทางวัฒนธรรมระหว่างชาวฟิลิปปินส์และชาวอเมริกัน

พวกเขาบอกว่าสิ่งที่ไพเราะที่สุดที่คุณสามารถเรียกใครสักคนได้คือชื่อของพวกเขา นั่นอาจไม่ใช่กรณีของชาวฟิลิปปินส์ เรามีชื่อมากมายสำหรับทุกสิ่ง เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับเราในการสร้างชื่อสัตว์เลี้ยงสำหรับทุกสิ่งด้วยชื่อสัตว์เลี้ยงที่มีอยู่แล้ว แม้ว่าการจำชื่อใครสักคนและเรียกพวกเขาด้วยชื่อนั้นจะเป็นเรื่องดี แต่ในวัฒนธรรมของฉัน หลายครั้งเราคิดว่านั่นหมายความว่าคุณทำอะไรผิดและคุณกำลังมีปัญหา

ทุกชื่อที่ฉันถูกเรียก

ส่วนตัวผมไม่มีชื่อเรียกตัวเองมากนัก ตอนที่ฉันยังเด็ก พ่อของฉันเคยเรียกฉันว่า “โบ” ซึ่งค่อนข้างแปลกสำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ใช่ไหม? มันแย่ลง จริงๆแล้วมันย่อมาจากคำว่า bulate ซึ่งแปลว่า "หนอน" ในภาษาตากาล็อก พวกเขาบอกว่าฉันเป็นทารกที่ไฮเปอร์มาก ตกจากเตียงกลางดึกแล้วคลานเข้าไปใต้เตียง ทำให้พ่อกังวลในเช้าวันรุ่งขึ้นโดยคิดว่าเขาสูญเสียฉันไปเพราะเวทมนตร์

ปรากฎว่าฉันเป็นคนที่ "มีทักษะยนต์" มาก มันแก่แล้ว ฉันเป็นนักเทนนิสและอะไรพวกนั้น โรงเรียนมัธยมมาถึง และฉันถูกเรียกว่า “โอบรา” ซึ่งเป็นนามสกุลของฉัน มีคนบอกฉันว่ามันเป็นชื่อที่ไม่เหมือนใคร และถึงแม้จะมีชื่อที่แปลก แต่ฉันก็ยังเรียนรู้ที่จะรักความแตกต่างนี้ มิฉะนั้นฉันจะรู้จักกันในชื่อ "Alaine"

แสดงความเคารพด้วยชื่อ

พวกเราชาวฟิลิปปินส์ใช้พิธีการมากมายในชีวิตประจำวัน คุณสามารถโทรหาใครบางคนราวกับว่าเขาเป็นญาติของคุณโดยพิจารณาจากอายุของบุคคลนั้นเป็นหลัก ตัวอย่างเช่น ผู้หญิงสุ่มขายที่ร้านมินิสโตร์? เราเรียกเธอว่ากิน - แปลว่าพี่สาว เพื่อนร่วมชั้นเก่าของพ่อคุณกลับมาเป็นทหาร? คุณเดาถูก เราเรียกเขาว่า ติโต ซึ่งแปลว่าลุง ถ้าคุณไม่ทำอย่างนั้นและคุณเรียกตัวเองว่าเป็นคนฟิลิปปินส์ คุณจริงเหรอ?

นอกจากนี้ เรายังใช้ “po” และ “opo” ในประโยคของเราด้วย เป็นคำเติมที่คุณใช้เพื่อแสดงความเคารพต่อบุคคลใดๆ เช่นเดียวกับการถามใครสักคนว่า "คุณเป็นอย่างไรบ้าง" จะเป็น "Kamusta ka?" แต่ด้วยพิธีการทั้งหมดจะเป็น "Kamusta ka po?"

พิธีการของชื่อ

ในโรงเรียน เราปลูกฝังนิสัยสุภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อผู้ที่มีอำนาจเหนือเรา หรือแค่มีมารยาททั่วไป ตอนเด็กๆ เราถูกสอนให้เรียกครูว่า แหม่ม คุณชาย และฉันเรียนที่โรงเรียนแม่ชี น้องสาว และจะใช้นามสกุลเสมอ ที่ติดอยู่กับฉันตลอดช่วงวัยเรียนของฉัน และฉันคงติดนิสัยนั้นมาจนถึงทุกวันนี้

หลังจากเป็น นักเรียนต่างชาติ F-1 ในสหรัฐอเมริกา ฉันยังคงเรียกอาจารย์ว่าอาจารย์ มันทำให้ฉันตกใจมากที่พวกเขาชอบให้เรียกชื่อจริง ฉันรู้ว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์คืออะไร? แม้แต่ในอีเมลที่ฉันเขียนเพื่อสมัครงาน ฉันก็ยังใช้พิธีการในการพูดกับผู้คน จนกว่าจะได้รับคำสั่งให้ไม่เป็นทางการ

ชื่อในครอบครัวของฉัน

เราทุกคนรู้ว่าครอบครัวเป็นหน่วยเดียวที่มีลำดับชั้นอำนาจได้อย่างไร อย่างน้อยก็ในฟิลิปปินส์ เราไม่เพียงแต่ต้องใช้คำที่สมบูรณ์แบบสำหรับตำแหน่งนั้นในครอบครัวและคำเสริมเพื่อความเคารพเท่านั้น แต่เรายังต้องทำมโนภาพด้วย: จับมือของบุคคลนั้นและแตะหลังมือไปที่หน้าผากของคุณ นี่เป็นประเพณีหนึ่งที่คนยุคเบบี้บูมเมอร์เสียใจที่ต้องสูญเสียไป และฉันก็รู้สึกแบบเดียวกัน มันค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยเบโซะ: "จูบ" แบบแก้มต่อแก้ม

ชื่อในครอบครัวอเมริกัน

ตอนนี้ฉันเข้าใจโรงเรียน แต่ครอบครัวด้วย? เห็นได้ชัดว่าในสหรัฐอเมริกา แม้แต่สมาชิกในครอบครัวก็ยังถูกเรียกชื่อโดยธรรมชาติ “เฮ้ ทีน่า ฉันอยู่กับอเลน” เพื่อนของฉันประกาศเมื่อเราเข้าไปในบ้านของพวกเขาด้วยสีหน้าสยองขวัญ ฉันกระซิบตอบอย่างเป็นธรรมชาติ “เธอไม่ใช่ป้าของคุณเหรอ?” นั่นคือตอนที่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นบรรทัดฐานอย่างสมบูรณ์

ฉันจะใช้ชื่ออะไร

นี่เป็นหนึ่งในล้านสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจหลังจาก อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา และปรากฎว่าการเรียกผู้คนด้วยชื่อของพวกเขาเป็นเรื่องปกติและบางครั้งการใช้คำที่เป็นทางการก็เป็นทางการเกินไป ฉันคิดว่าควรมีความสมดุล แต่การยึดมั่นในรากเหง้าของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้จะไม่ทำให้ฉันแตกต่างเกินไป นอกจากนี้ ผู้คนจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อพวกเขาได้รับความเคารพ แล้วทำไมล่ะ